Κατηγορία: Ποίηση Δώδεκα λεπτά, της καρδιάς μας οι χτύποι Στους δρόμους διάβηκε η ζωή μας, διάπλατα απλώθηκε σε στράτες κι ατραπούς. Σε ρούγες περπάτησε ποτισμένες με πόθους, σε αναλύσεις πολυσπούδαστες καπνός τα όνειρά μας. Μπολιάστηκαν τα χαμόγελα με σκοπιμότητες δόλιες, οι προσδοκίες τυλίχτηκαν σε γκρίζα κουστούμια, σε δολερά χρηματοκιβώτια στριμώχτηκε η νιότη, των λευκών κολάρων... Continue Reading →
«Κύκλοι και ρίγες», ζωγραφίζοντας (Painting circles and stripes)
Πάντα αγαπούσα τη γεωμετρία. Ασκεί πάνω μου μια ιδιαίτερη γοητεία. Πόσο μάλλον όταν αυτή μπαίνει στο χώρο της εικαστικής τέχνης και γίνεται ένα με την αφηρημένη ζωγραφική. Ένα όμορφο δικτυακό δρώμενο, που διοργάνωσε μια δικτυακή φίλη εδώ: "Φιλική πρόσκληση Νο.158" Κύκλοι και ρίγες (Friendly challenge No.158-Cricles and stripes)" , μού έδωσε τη δυνατότητα αλλά και... Continue Reading →
Ζωγραφίζοντας…
Αγαπημένες φίλες και φίλοι, η διάθεση για καλλιτεχνική δημιουργία, υπάρχει. Προσπαθώ να δώσω δημιουργικότητα στον ελεύθερο χρόνο μου. Έτσι, σήμερα έχω τη χαρά να σάς παρουσιάσω δύο ακόμα πίνακές μου. Κατηγορία: Αφηρημένη ζωγραφική Πίνακας-σύνθεση τεσσάρων, επιμέρους μικρών πινάκων. Τέσσερα δέντρα σε διαφορετικό φυσικό περιβάλλον. Μινιμαλιστική εμφάνιση. Χρήση ακρυλικών χρωμάτων Διαστάσεις: 55 Χ 36 εκατοστά. Και... Continue Reading →
Η Ελλάδα θρηνεί τα παιδιά της / Greece mourns her children / La Grece pleure ses enfants
"Καμιά φορά το σφύριγμα ενός τραίνου μες τη νύχτα έχει κάτι από την αιώνια αναχώρηση. Ω μη μιλάτε! Ίσως να μην ξημερώσει πια" Τάσος Λειβαδίτης, "Το τραίνο των 12" / Τα χειρόγραφα του Φθινοπώρου. "Sometimes, the train whistle in the night has something of the eternal departure.Oh, don't talk! Maybe it won't be dawn any... Continue Reading →
«Των ονείρων η πτώσις» (Ποίημα)
Των ονείρων η πτώσις (l'effondrement des rêves / The dreams' fall) Κραταιών ημερών εδιαβήκαμεν ώρες και τα σκότη της νύχτας πλημμυρίσαμε φως, σε εικόνα ντύσαμε σκέψεις μακρόχρονες που περήφανα αρμένιζαν χωρίς να ξέρουμε πώς. Αναμετάξυ τους έσμιγαν τα μικρά τα κομμάτια, ακανόνιστου σχήματος κι ασαφούς εντολής, αντάρα σηκώσανε στα δικά τους παλάτια, αμάχη κηρύξανε στη... Continue Reading →
Η ζωγραφική μου (Μέρος Γ’)
Συνεχίζω το ταξίδι μου στους μικρούς πίνακες ζωγραφικής μου. Σήμερα, στο Γ' μέρος, θα σάς παρουσιάσω κάποια έργα, πάντα σε ακρυλικά χρώματα. Αυτή τη φορά το θέμα μας είναι: Τοπία στη Φύση Θα σάς παρουσιάσω τέσσερις (4) πίνακες, συν το μικρό καδράκι, που είναι στον τίτλο του σημερινού μας θέματος. Σπίτι στο δάσος Ένα παλιό... Continue Reading →
Αλληλεγγύη
Δημιουργική εικόνα του Παναγιώτη Κοτρίδη Σαν Άγιος εκράτησα ζωή μου, τη ζωή σου. Στον πόνο πάνω δάκρυσα για να 'βρω την πνοή σου. Απ' της Αβύσσου τα σκοτάδια μακριά να σε βαστάξω. Με του θανάτου τα ρημάδια ποτέ μη σε ταράξω. Αυτές τις στιγμές, οι καρδιές μας χτυπούν μαζί με τις καρδιές των λαών της... Continue Reading →
Η ζωγραφική μου (Μέρος Β’)
(Θέα απ' το παράθυρο στη χιονισμένη γειτονιά) Με το βαρομετρικό χαμηλό "Barbara" να φλερτάρει με τις αισθήσεις μας και κάποιες νιφάδες χιονιού να στήνουν το δικό τους χορό στον αέρα, νομίζω ότι καλύτερο να μοιραστώ μαζί σας το δεύτερο μέρος κάποιων από τους μικρούς μου πίνακες ζωγραφικής. Η Ζωγραφική μου Μέρος Β' Τοπία στη φύση... Continue Reading →
Η ζωγραφική μου (Μέρος Α’)
Φίλες και φίλοι, όπως έγραψα στο κείμενο υποδοχής αλλά και στον τίτλο του blog, έχω την τιμή και τη χαρά, να ανοίξω και τις προσωπικές μου καλλιτεχνικές δημιουργίες στα μάτια και στην κριτική σας. Σήμερα λοιπόν θα ξεκινήσω με Ζωγραφική. Αγαπημένη τέχνη και ασχολία, την οποία, ως χόμπυ, είχα δουλέψει και σε νεαρή ηλικία. Θα... Continue Reading →
«Του βερνικιού το φέγγος» (Ποίημα)
Του βερνικιού το φέγγος Τίποτα δεν άλλαξε στης όψης σου το σχήμα κι ο χρόνος αναλλοίωτος χάιδεψε την υφή σου. Γλυκόπιοτος και φιλικός στο στάσιμό σου εστάθη, Σαράκι δεν εμόλεψε, του βερνικιού το φέγγος σου και τ’ άρωμα του ξύλου, σαν το κρασί παλιώνει. Μονάχα κάτι χαρακιές το σώμα σου διαβαίνουν, ρυάκια φιδίσια γράφουνε, μοναχικά... Continue Reading →