Κατηγορία: Δραματικό διήγημα μυστηρίου
Θέμα-πλοκή
“Πιστεύουμε ότι ο χρόνος είναι μια γραμμική κίνηση μονοσήμαντη μπροστά. Η αλληλουχία των γεγονότων, η ροή, η εξέλιξη, ακολουθεί πάντα την ίδια γραμμή. Έτσι κάπως δημιουργείται το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Είναι όμως πάντα έτσι; Άραγε να υπάρχει κάτι που κάποια στιγμή μπορεί να σπάσει αυτήν την αλυσίδα;
Είμαι ο Έκτορας Βερνίκος, σαράντα τριών ετών. Εργένης στη ζωή. Όχι εκ πεποιθήσεως αλλά μάλλον από συγκυρίες. Όλα όσα θα σας αφηγηθώ ξεκίνησαν ένα χειμωνιάτικο πρωινό όταν μπήκα στον προαστιακό από τον σταθμό του Πύργου βασιλίσσης με κατεύθυνση τον νέο χώρο της δουλειάς μου στην Κόρινθο όπου είχα πρόσφατα μετατεθεί. Ήταν το δρομολόγιο των επτά και τέταρτο”. Ένα δρομολόγιο που ακολουθούσα πλέον πιστά κάθε εργάσιμο πρωινό. Και κάποιο αυτό, μια χειμωνιάτικη μέρα, έμελε να μου αλλάξει ριζικά τη ζωή.
Πού μπορείτε να το διαβάσετε
Το διήγημα δημοσιεύτηκε στις 21 Νοέμβρη 2021, στο προσωπικό μου blog «ΗΔΥΠΟΤΟΝ» και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: «Το ημερολόγιο των 7:15 π.μ.»
Εναλλακτικά μπορείτε επίσης να το διαβάσετε στην δικτυακή πλατφόρμα του «Wattpad». Δημοσιεύεται ως μέρος της προσωπικής μου συλλογής διηγημάτων «Ιστορίες Noir», στην ακόλουθη διεύθυνση: «Το ημερολόγιο των 7:15 π.μ. / Wattpad»
Ανθολογία-Anthology-Anthologie 
Έπαθα deja vu. Ξεκινάω να διαβάζω και λέω αυτά εγώ γιατί νιώθω πως τα ‘χω ξαναδιαβάσει. Ευτυχώς που μου έδωσες την απάντηση πιο κάτω χαχα
Θεωρώ ότι ήταν ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά σου διηγήματα.
Και παρότι γενικά δεν συμπαθώ τα flashback, σε αυτό το διήγημα προσέδιδαν και είχαν το δικό τους νόημα.
Μπράβο σου Γιάννη μου, που ότι κάνεις το κάνεις με μεράκι και μας παρασέρνει!
Καλό μεσημέρι 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Χμ Μαρίνα μου, λυπάμαι. Σε έβαλα σε ταλαιπωρία καλή μου φίλη. Και η μικρή μου κόρη δεν αρέσκεται στα πολλά flash back. Η αλήθεια είναι ότι, θέλουν πολύ μεγάλη προσοχή στη χρήση τους. Δίνουν σίγουρα ενδιαφέρον στο ρυθμό της αφήγησης αλλά πρέπει να μην σπάνε τη συνέχεια της πλοκής.
Αχ καλή μου φίλη, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Πάντα σε νιώθω κοντά μου, θετική και υποστηρικτική. Να είσαι καλά.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Το απόλαυσα και αυτό σου το διήγημα. Διαφορετικό, προκαλείς ρίξη σε όσα θεωρούμε δεδομένα. Ένα γερό ταρακούνημα το έπαθα διαβάζοντας. Και φυσικά καλογραμμένο όπως εσύ ξέρεις να γράφεις. Σ’ευχαριστώ που μου το θύμισες. Καλή συνέχεια
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Άννα μου, πόσο σε ευχαριστώ! Και εγώ απολαμβάνω κάθε σου στιγμή μαζί μου, σε κάθε δημιουργία και έκφραση. Ναι προσπάθησα να δώσω κάτι διαφορετικό εδώ στο ρυθμό της πλοκής. Σίγουρα αφήνει ανοιχτά πολλά για τη συνέχεια αλλά, ως διήγημα, το άφησα με αυτό το τέλος.
Καλό ξημέρωμα Άννα μου.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Εξαιρετικό διήγημα Γιάννη!! Εξαιρετικό!!
Πάντα μου άρεσαν τα μυστηριώδη, αυτά τα περέργα με τις μεταφυσικές προεκτάσεις, αυτά που έπλεκαν τη πραγματικότητα με τη φαντασία, κι εγώ σαν αναγνώστης θα έπρεπε να βρω τη λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτά τα δυο!
Έπλεξες το μυστήριο μέσα στην ιστορία σου τόσο αριστοτεχνικά, και μπράβο σου για το υπέροχο αποτέλεσμα!
Μου αρέσει επίσης στο τελείωμα του διηγήματος που αφήνεις κάποια » κενά» στα οποία δραστηροποιείται η δική μου φαντασία,( ως προς την εξέλιξη)
κι αυτή η συμμετοχή μου κάνει την ανάγνωση ακόμα πιο ενδιαφέρουσα!!
Το διάβασα. το έζησα, το απόλαυσα…. και φαίνεται! 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Φαίνεται Ειρήνη μου, ναι φαίνεται! Και, τι να πω τώρα εγώ μετά από όλα αυτά τα εξαίρετα λόγια σου. Σε ευχαριστώ μέσα απ’ την καρδιά μου, Δεν ξέρεις πόση δύναμη μού δίνεις.
Ναι, θεωρώ σε κάποια διηγήματα, η ανάμιξη του φανταστικού με το πραγματικό, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μίγμα, που αφήνει τη σκέψη του αναγνώστη να ταξιδέψει ελεύθερα. Καλή βδομάδα κορίτσι μου.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο