Εναγώνιο Κάλεσμα

Εναγώνιο κάλεσμα...  (Ποίημα) Το χρόνο τον έσπασα σε κομμάτια ακανόνιστα, Το λογισμό του ερήμαξα και στα μπρος και στα πίσω, Ακανόνιστα να σιάξω ταξίδια στις μνήμες. Της λησμονιάς έκρουσα τις χαραγμένες θύρες, Τα μάνταλα σπάζοντας ευθύς για να ανοίξω. Κομμάτια και θρύψαλα το παρόν μου το έκανα, Ν’αναιρέσω το τώρα με σκιές ξεχασμένες, Τι στ’ αλήθεια... Continue Reading →

Φλόγα στις σκιές

Αγαπημένες φίλες και φίλοι, η τελευταία μου δημιουργία ζωγραφικής στη διάθεσή σας και στην κρίση σας. Στο αγαπημένο μου χρώμα του ξύλου και στην ατμόσφαιρα του παλιού, έρχεται μια φλόγα μέσα από ένα κλασικό παλιό φανάρι να δώσει φως στις σκιές, που κάνουν το δικό τους παιχνίδι μπρος στην πόρτα του παλιού σπιτιού. Το παλιό... Continue Reading →

Χωριάτικο σπίτι στο Aspremont της Γαλλίας

Φίλες και φίλοι, συνεχίζοντας τα έργα ζωγραφικής, σήμερα θα "ταξιδέψουμε" στη Γαλλία. Πιο συγκεκριμένα στην περιοχή των χωριών των Alpes-Maritimes, στην Ν.Α. Γαλλία. Στην περιοχή, που δεσπόζει η Νίκαια. Σίγουρα θα αναρωτηθείτε την πηγή της έμπνευσή μου. Φυσικά και θα σάς την πω, με ιδιαίτερη μάλιστα χαρά. Η πηγή μου βρίσκεται στο μπλογκ του αγαπητού... Continue Reading →

Την πόρτα ανοίγω το βράδυ…

Το 1978, ο Τάσος Λειβαδίτης, γράφει ένα συγκλονιστικό ποίημα, από εκείνα που μένουν αθάνατα στο χρόνο. Στη σημερινή ειδικά εποχή της ξενοφοβίας, του φασισμού και του ρατσισμού, επανέρχεται επίκαιρο και ζωντανό. Ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης, με την ασύγκριτη μουσική του διάνοια και φιλοσοφία, δίνει στο ποίημα τη δική του ενορχηστρωμένη υπόσταση, περνώντας το σε εκατομμύρια... Continue Reading →

Blog στο WordPress.com.

ΠΑΝΩ ↑

Design a site like this with WordPress.com
Ξεκινήστε